Miejskie Przedszkole Publiczne nr 3
w Bolesławcu

Kuchnia to dobre miejsce zabawy….

ĆWICZENIA ODDECHOWE ZE SŁOMKAMI DO NAPOJÓW

- Przysysaj i przenoś przy pomocy słomki kulki lub płatki czekoladowe (lub śniadaniowe). Zwróć uwagę na ułożenie słomki: powinna ona być przytrzymywana środkiem ust; co więcej, nie powinna być przygryzana. Po wykonaniu ćwiczenia dziecko może zjeść kulki, jeśli tylko ma na to ochotę!
- Przenoś przy pomocy słomki papierowe kółeczka (albo inne wycięte kształty) z talerza do miseczki … zasysaj powietrze.
- Przez słomkę dmuchaj na kulki waty, papieru, prowadząc je wzdłuż toru ułożonego z klocków!

- Pij gęste jogurty lub soki przez słomki o różnych kształtach – to świetne ćwiczenie podniebienia miękkiego, szczególnie dla tych dzieci, które mają problemy z wymową głosek [k] i [g].
- Ćwiczenie oddechowe „Gotujemy wodę”: dmuchaj przez słomkę do szklanki z wodą tworząc bąbelki, następnie pij wodę przez słomkę. To ćwiczenie uczy różnicowania wdechu i wydechu!
W czasie połykania możesz zwrócić uwagę na prawidłową pozycję języka podczas połykania.
- „Wulkan”: dmuchaj przez słomkę do szklanki z niewielką ilością wody i kroplą płynu do mycia naczyń. UWAGA! To ćwiczenie dla dzieci, które radzą sobie z dmuchaniem przez słomkę, aby uniknąć „połknięcia” wody z płynem.

ĆWICZENIA ODDECHOWE Z WYKORZYSTANIEM FOLII ALUMINIOWEJ

- Dmuchaj na zwiniętą w kulkę folię aluminiową wprawiając ją w ruch obrotowy na talerzu z wysokimi brzegami! Obserwuj, co dzieje się z piłeczką; czy potrafisz zrobić tak, aby kręciła się w drugą stronę?
- „Piłka nożna”: na stole, czyli „boisku”, dmuchaj na kulkę z folii aluminiowej, wdmuchując ją do bramki ułożonej z klocków, dwóch kubków lub z pudełka po butach.
- Wdmuchnij na szufelkę kulki z folii aluminiowej (mogą być tez kulki waty, papieru, pomponiki z zestawów kreatywnych).

 

WYKORZYSTAJ POJEMNIKI PO ZABAWKACH Z JAJEK NIESPODZIANEK

- Stwórz własne „Memo słuchowe”! Włóż do jajek ryż, makaron, fasolę lub kaszę (mogą być też drobne przedmioty, np. guziki, śrubki), pamiętając, aby stworzyć zawsze dwa takie same dźwięki.
- Podziel jajeczka na dwa zestawy – jeden dla dorosłego, drugi dla dziecka. Wybierz jajko i zaprezentuj dziecku dźwięk. Zadaniem dziecka jest odnalezienie takiego samego dźwięku spośród swoich jajeczek. Aby sprawdzić, czy dziecko odnalazło pasującą parę, zamiast otwierać jajka, warto wsłuchać się w dźwięk, jaki wydają. Czasami dzieci odkładają wykorzystane jajka – będzie trudniej, jeśli dźwięki będą się powtarzać!
- „Grzechotka”: wsyp do jajka ryż, kaszę, lub inny sypki produkt. Zabawkę można wykorzystać jako akompaniament do śpiewanych piosenek lub do naśladowania rytmów.
- „Skąd ten dźwięk”: dziecko siada na środku pokoju z zamkniętymi oczami. Rodzice potrząsają „grzechotką”, którą wcześniej stworzyli razem z dzieckiem. Dziecko, nie otwierając oczu, wskazuje skąd dochodzi dźwięk.
Alternatywą dla jajeczek mogą być opakowania po jogurcie lub małe pudełka na żywność.

SMAKOŁYKI – ĆWICZENIA Z WYKORZYSTANIEM JEDZENIA

- Zliż czubkiem języka z podniebienia kleks czekoladowego kremu, fragment opłatka lub jadalnego papieru. Wykonuj to ćwiczenie przy szeroko otwartych ustach!
- Obliż usta posmarowane miodem, dżemem lub kremem czekoladowym (wykonaj to ćwiczenie przy szeroko otwartych ustach).
- Zliż czubkiem języka rozsmarowany na talerzu w kształcie koła, serca lub kwiatka dżem, miód lub keczup.
- Zbieraj czubkiem języka z talerzyka lub serwetki pojedyncze ziarenka ryżu preparowanego.
- Jedz paluszki bez przytrzymywania ich dłonią.
- Wciągaj spaghetti bez użycia rąk!
- Dmuchaj na chrupki kukurydziane zawieszone na nitce, a następnie spróbuj je zjeść bez sięgania po nie rękami!
- Kreśl szlaczki, litery lub wzory na tacy z rozsypaną kaszą, ryżem itp. równocześnie powtarzając ćwiczone głoski i sylaby.
-„Kopciuszek”: na talerzu rozsyp kilka ziaren kaszy i kilka ziaren ryżu. Dziecko wybiera do jednej miseczki kaszę, do drugiej ryż. Za każdym razem może powtarzać „kasza”, „ryż” – utrwalając wymowę głoski [sz], równocześnie dokonując kategoryzacji.

USPRAWNIAJ LEWĄ PÓŁKULĘ I ĆWICZ KATEGORYZACJĘ

Sensem tego ćwiczenia jest tworzenie kategorii, czyli inaczej grup przedmiotów, zbiorów. Fantastycznie, jeśli dziecko samodzielnie odkryje regułę, według której powinno posegregować przedmioty. Jeśli nie, pokaż mu: tutaj ułóż małe talerze, a tu duże; Albo: tu układaj talerze, które są niebieskie, tu wszystkie żółte, a tam czerwone.

Co może rozdzielać Twoje dziecko?

talerze – duże, małe, deserowe, głębokie …
pranie – białe, czarne, kolorowe …
skarpetki – mamy, taty, moje… lub po prostu – do pary

 

Masy sensoryczne

Oto przed Wami aż cztery przepisy na masy sensoryczne, które wykonacie z dzieciakami w kuchni, stworzone w większości z materiałów jadalnych, łatwo dostępnych: kakaowa ciastolina, piasek księżycowy, marchewkolina, oraz – moja ulubiona – ciecz nienewtonowska (nieniutonowska)! Co można z nimi robić? Zagniatać, formować, budować, tworzyć, lepić, wąchać, próbować, miażdżyć, wycinać… na ile tylko pozwala Wam wyobraźnia!

KAKAOWA CIASTOLINA

Aby ją przygotować, będą potrzebne:

400 gram mąki pszennej
120 mililitrów wody
120 mililitrów oleju
Barwnik spożywczy lub naturalny (u nas kakao)
Mąkę wymieszajcie z kakao, stopniowo dolewając oleju i wody – tak długo, aż uzyskacie konsystencję ciastoliny. Masa nie powinna się kleić do rąk: powinna od nich odchodzić i być plastyczna. Oprócz tego, że można się bawić nią jak zwykłą ciastoliną, można ją wałkować i wycinać (jak pierniczki). Gotowe powykrawane kształty, ulepione figurki można upiec w piekarniku, a później pomalować i wykorzystać do zabawy w sklep, kawiarnię czy piknik.

PIASEK KSIĘŻYCOWY

Aby go przygotować, będą potrzebne:

4 szklanki mąki pszennej
1/2 szklanki oleju

Dokładnie wymieszajcie składniki. Konsystencja będzie bardzo podobna do mokrego piasku, ale jest delikatniejsza w dotyku: stąd też nazwa „piasek księżycowy”, coś milszego w dotyku niż to, co zna dziecko; prawie tak, jakby był z kosmosu!
Piasek księżycowy, przygotowany w kuchni, z sukcesem zastąpi popularny piasek kinetyczny, a co więcej – podczas kontaktu z buzią nic się nie stanie! Z masy można lepić babki i wycinać wzory.
Tę masę możesz przechowywać nawet do kilku tygodni! Nic się z nią nie stanie, o ile schowasz ją w szczelnie zamykanym pojemniku (np. po lodach) i wstawisz do lodówki.

Dostarcz więcej doznań zmysłowych!
Żeby piasek dodatkowo pachniał, możesz dosypać cynamonu lub przyprawy do piernika.

MARCHEWKOLINA

Do przygotowania marchewkoliny (cudowna nazwa!) potrzebne będą:

Ugotowana marchewka, 2-3 sztuki (może być z gotowania rosołu)
250 gram mąki ziemniaczanej

Marchewki dokładnie zblenduj, dodaj mąkę ziemniaczaną i pozwól dziecku zagniatać powstałe ciasto. W zależności od ilości użytej mąki masa będzie miała konsystencję ciastoliny lub piasku. Ma piękny, pomarańczowy kolor i aromatyczny,marchewkowy zapach.
Uwaga! Pozostawiona w bezruchu bardzo szybko wysycha!

CIECZ NIENEWTONOWSKA

Ciecz nienewtonowska (nieniutonowska), to płyn, który pozornie przeczy prawom fizyki. W spoczynku, bez działającej na niego żadnej siły zachowuje się jak zwykła ciecz, ale gdy tylko dostarczymy mu energię, na przykład naciskając, turlając czy ugniatając, ciecz ta zachowa się jak ciało stałe. Można zrobić z niej kulkę: wystarczy wlać sobie trochę do ręki i obiema dłońmi turlać, nadając kształt. Póki będziecie to robić, ciecz będzie się zachowywała jak kulka ze stałego materiału, np. z plasteliny. Gdy tylko przestaniesz ją ściskać, spłynie między palcami.

Aby przygotować mojego faworyta, należy przygotować:

skrobię ziemniaczaną
wodę
Składniki muszą znajdować się w stosunku ilości 1:1 (np. 1 szklanka wody i 1 szklanka skrobi ziemniaczanej).

Wystarczy, że wymieszacie ze sobą oba produkty. Najlepiej wodę wlewać stopniowo, aż do uzyskania odpowiedniej konsystencji. Nie można przesadzić z ilością wody, gdyż ciecz będzie zbyt płynna i eksperyment może się nie udać (aby uratować zbyt rzadką masę, podsyp ją mąką!).

Płyn nienewtonowski musi być gęsty, co zapewni super zabawę, a dziecku fantastyczne, sensoryczne doznania.

Jeśli masz ochotę poszerzyć ilość doświadczeń sensorycznych dodaj barwnika spożywczego (aby dodać koloru) lub szczyptę przypraw (aby nadać zapachu).

Ciecz nienewtonowska (nieniutonowska), to płyn, który pozornie przeczy prawom fizyki. W spoczynku, bez działającej na niego żadnej siły zachowuje się jak zwykła ciecz, ale gdy tylko dostarczymy mu jakąś energię, np. poprzez nacisk, ciecz ta zachowuje się jak ciało stałe. Można zrobić z tej cieczy kulkę. Wystarczy wlać sobie trochę do ręki i obiema dłońmi turlać niczym zwykłą kulkę. Póki będziemy to robić, ciecz będzie się zachowywała jak kulka ze stałego materiału, np. z plasteliny. Gdy tylko przestaniemy ją ściskać spłynie nam między palcami, dostarczając wiele śmiechu!

 

 

Miłej zabawy!
Pamiętajcie nie boimy się ubrudzić!

Karolina Milanowska